උපාධිධාරින් උද්ඝෝෂණය කළ යුත්තේ තමන්ගේ අභිමානය වෙනුවෙනි.
එසේ නොමැති වුවහොත්, දේශපාලකයන්ගේ කකුල් දෙක ළඟ දෙකට නැවී උස නම් සිකුරිටි, මිටිනම් කම්කරු රස්සා ඔවුන්ට ලබා ගැනීමට සිදුවනු ඇත
රැකියා විරහිත උපාධිධාරීන් තමන්ට රැකියා අවස්ථා ලබා දෙන ලෙස රජයට බල කරමින් කරන උද්ඝෝෂණ පිළිබඳව නැවත වරක් මේ දිනවල මාධ්‍ය වාර්තා කරමින් සිටි.
වසර 15 - 17 වැනි කාලයක් තිස්සේ අධ්‍යාපනය ලබා අවසානයේදී තමන් කිසියම් දැනුම් සම්භාරයකින් පෝෂිත බව තහවුරු කරන සහතිකයක්ද ඇතිව සිටින උගත් තරුණ කණ්ඩායමක් තමන්ට ජීවත්වීම සඳහා ආණ්ඩුවෙන් රස්සාවක් ඉල්ලා උද්ඝෝෂණය කිරීම සැබැවින්ම ඛේදවාචකයකි.
පසුගිය කාලයේ විවිධ පෞද්ගලික ආයතනවල ඉහළ මට්ටමේ රැකියා වල නිරත වෙමින් විශේෂයෙන් කළමනාකරණ පුහුණුකරුවන් ලෙස කටයුතු කළ බොහෝ උපාධිධාරීන් ආණ්ඩුව විසින් ලබා දුන් උපාධිධාරින් සඳහා වූ රැකියා සඳහා යොමු වූයේ ඔවුන් රජයේ රැකියාවක් තුළ ඇති ආරක්ෂිත බව සහ අවසානයේ ඔවුන්ට විශ්‍රාම වැටුපක් ලැබෙන නිසාය. මේ මොනතරම් පසුගාමී තත්ත්වයක්ද?
උපාධිධාරියකු බිහි කිරීමට රජය විශාල මුදල් ප්‍රමාණයක් වැය කරයි.එබැවින් ඔවුන් රටේ අනෙකුත් තරුණ තරුණියන්ට වඩා භාග්‍යවන්තයෝ වෙති. වසර තුනක හෝ හතරක කාලයක් තිස්සේ අධ්‍යාපනය ලබා ගැනීමෙන් අනතුරුව උපාධිධාරියකු වන කෙනෙක් තුළ සාමාන්‍ය තරුණයෙකු හෝ තරුණියකට වඩා සුවිශේෂී බවක් තිබිය යුතුය. එහිදී විශේෂයෙන් ඔවුන්ගේ දැනුම සහ ගවේෂණාත්මක බව ඉහළ මට්ටමක පැවතිය යුතුය එවැනි පිරිසක් කළ යුත්තේ තමන් ලබාගත් දැනුම සහ නිපුණතාවයට අර්ථවත් සහ ක්‍රමානුකූල යෙදවීමකට සුවිශේෂී අවස්ථාවන් ලබාදෙන ලෙස රජයට බලකර සිටීම මිස පැය අටේ ආණ්ඩුවේ කන්තෝරුවක පුටු රත් කරන රස්සාවක් ඉල්ලා උද්ඝෝෂණය කිරීම නොවේ.
ආරංචි රාළ -2025 .03. 25 - 71 වන දිගහැරුම
.
Comments
Post a Comment